Τι συμβαίνει με τη νομοθεσία περί εμπορικών σημάτων στο Metaverse;

Όπως ίσως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, η λειτουργία ενός εμπορικού σήματος είναι να χρησιμεύει ως δείκτης προέλευσης, επιτρέποντας στους καταναλωτές να διακρίνουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μιας εταιρείας από εκείνα των ανταγωνιστών της στην αγορά. Ως εκ τούτου, η νομοθεσία περί εμπορικών σημάτων χορηγεί αποκλειστικό δικαίωμα στον κάτοχο του δικαιώματος και παρέχει προστασία σε ένα σημείο ή λογότυπο σε σχέση με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προσδιορίζονται στην αίτηση. Η ταξινόμηση των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών πραγματοποιείται σύμφωνα με την ταξινόμηση των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών της Νίκαιας. Παρά ταύτα, εδώ προκύπτει ένας προβληματισμός όσον αφορά τα εμπορικά σήματα στο Metaverse.

Μέχρι τώρα, κατά την κατάθεση αίτησης σήματος, στην αίτηση προσδιορίζονταν μόνο τα φυσικά προϊόντα που ο δικαιούχος σκόπευε να εμπορεύεται πραγματικά. Π.χ. μια εταιρεία που επεδίωκε την καταχώριση σήματος για παπούτσια, θα υπέβαλε προφανώς αίτηση για υποδήματα στην κλάση 25 της Συμφωνίας της Νίκαιας.

Ωστόσο, ως συνέπεια της ανάπτυξης που γνώρισε το Metaverse και των διαφωνιών εκεί, το όλο σύστημα τέθηκε υπό συζήτηση. Δηλαδή, αν η προστασία που παρέχεται από την ισχύουσα νομοθεσία και το σύστημα ταξινόμησης θα εφαρμοζόταν στο Metaverse.

Τι συμβαίνει με τα υφιστάμενα εμπορικά σήματα που περιλαμβάνουν μόνο προϊόντα και υπηρεσίες που επικεντρώνονται στον πραγματικό κόσμο; Θα ισχύει η ίδια προστασία και για το Metaverse;

Στην πραγματικότητα, τα προϊόντα που υπάρχουν στο Metaverse, όπως ρούχα ή αντικείμενα, είναι απλώς η εικονική εμφάνιση του πραγματικού προϊόντος. Αντιπροσωπεύονται μέσω ενός NFT (non fungible token, στα ελληνικά μη υποκαταστάσιμο κρυπτογραφικό τεκμήριο)  το οποίο, όπως εξηγήθηκε στο προηγούμενο επεισόδιο, είναι απότοκο μιας απαραίτητης τεχνολογίας για τα εικονικά περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να αγοραστούν. Ακολουθώντας το παράδειγμα που αναφέρθηκε παραπάνω, εάν μια δημοφιλής μάρκα εμπορεύεται παπούτσια, τα οποία έχουν καταχωριστεί με την κλάση 25 ως υποδήματα, και θέλει να επεκτείνει το εμπόριό της στο Metaverse, θα μπορούσε αυτή η προστασία να επεκταθεί και σε ένα NFT αυτών των παπουτσιών; Με άλλα λόγια, η προστασία που παρέχει η κλάση 25 στα "κανονικά" υποδήματα ισχύει και για ένα NFT; Εάν όχι, πώς θα μπορούσαν οι εταιρείες να αποκτήσουν προστασία για τα προϊόντα τους και να αποτρέψουν την προσβολή των δικαιωμάτων τους στο Metaverse;

Προφανώς, αυτές οι εικονικές αναπαραστάσεις θα πρέπει να θεωρηθούν για λόγους ταξινόμησης ως λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, ικανό να αναπαραστήσει τα προϊόντα αυτά σε ψηφιακό περιβάλλον.

Για το λόγο αυτό, μεγάλες εταιρείες καταθέτουν νέες αιτήσεις εμπορικών σημάτων σε μια προσπάθεια να προσαρμόσουν τα δικαιώματά τους σε αυτό το νέο ψηφιακό περιβάλλον. Προκειμένου να διασφαλίσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία ή να επιβάλουν τα δικαιώματά τους έναντι πολύ παρόμοιων ή πανομοιότυπων αναπαραστάσεων των προϊόντων τους στο Metaverse, δεν μπορούν απλώς να επικαλεστούν τα υφιστάμενα καταχωρισμένα εμπορικά σήματά τους, εάν δεν διαθέτουν δικαιώματα σε κλάσεις που καλύπτουν το λογισμικό υπολογιστών.

Κατά συνέπεια, παρατηρείται μια αυξανόμενη τάση για τον ορισμό νέων κλάσεων που περιλαμβάνουν την αναφορά του "εικονικού" για τα επίμαχα προϊόντα και υπηρεσίες. Οι εταιρείες καταφεύγουν στις κλάσεις 9, 35 και 41 - για προϊόντα και υπηρεσίες αντίστοιχα - για να επεκτείνουν την προστασία στο Metaverse.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.